به طور خلاصه اجزای تشکیل دهنده فریمورک Symfony به شرح زیر می باشند :
مسولیت مسیریابی و انتخاب controller مختص هر وظیفه را دارد. مثلا در routing مشخص می کنیم که اگر کاربر در مرورگر خود آدرس /aboutus را به منظور دستیابی به صفحه “درباره ما” درخواست داد، باید این درخواست به controller مخصوص نمایش صفحه aboutus رجوع داده می گردد.
این بخش مسولیت سرو سامان بخشیدن به ارتباطات دیتابیس را بر عهده دارد. مثلا در این بخش روابط موجود بین جدول های بانک اطلاعاتی مشخص می شود. در این بخش نام هر فیلد، محدودیت های نوع و طول آن ها و امور دیگر مشخص می شود.
در این بخش فایل های مربوط به نمایش اطلاعات با هم جمع شده اند. البته این بخش فقط حاوی اسکلت بندی بخش نمایش است، چون داده ها باید از دیتابیس دریافت، تبدیل به شی و در این بخش استفاده شوند.
اصلی ترین در هر برنامه ای در symfony همین بخش است. routing بر اساس ورودی، controller خاص را انتخاب می کند، از این به بعد کل وظایف با controller است و کار با routing تمام می شود. Controller پس از دریافت ورودی ها و انجام پردازش های مورد نظر و یا حتی دریافت اطلاعات از model خروجی مناسب را برای نمایش آماده و نتیجه را به کاربر نمایش می دهد.
این بخش فرم های مورد استفاده در برنامه را ذخیره می نمایند. البته استفاده از این بخش و یا حتی بخش view اجباری نیست ولی کنار آن ها با ساده سازی فرایند ها و هدف اصلی استفاده از فریم ورک منافی هستند